Ik heb de race maar één keer gelopen en dat was een paar jaar geleden in 2010 (lees er hier meer over). Ik kwam uit een ITB-blessure, dus de race zou in een comfortabel tempo voor mij verlopen. Mijn doel was om alles erin te laten weken en ervan te genieten. Omdat NYCM een loterij is, moet je er, zodra je eenmaal binnen bent, van
Nike Air Max Command Herren profiteren. Ik zou deze kans niet laten wegglippen en ik zou het volgende jaar niet uitstellen.
Hoe voelde het?
Intens. Energiek. Emotioneel. Er gebeurt zoveel op die dag en de HELE stad komt tot leven om het te ondersteunen. Het is niets dat ik ooit heb meegemaakt. Als mensen het mij vragen, is het enige woord dat altijd in me opkomt UITLAATSEND. Als het lopen van een marathon niet al een uitdaging was, stel je voor dat je het doet met duizenden lopers (2010 had bijna 45.000 finishers) ... stel je dan voor dat je het doet met de straten vol met mensen die naar je schreeuwen en je aanmoedigen. Vergeet niet dat je door de vijf stadsdelen van New York (Staten Island, Brooklyn, Queens, Bronx, Manhattan) en over de Verrazano-Narrows Bridge en de Queensboro Bridge loopt en eindigt in Central Park ... en je hebt jezelf een echte race.
Nike Air Max 90 Damen Maar dat is nog maar het begin van proberen uit te leggen hoe het voelt.
Vorige week liep ik in Lapland als onderdeel van een evenement genaamd Sunset Relay. De estafette werd gedurende meerdere dagen gehouden en zag een aantal geweldige, professionele sportmensen deelnemen naast alledaagse amateur-enthousiastelingen zoals ik.
Het doel van de Sunset Relay was om het bewustzijn te vergroten van de noodzaak om verstandig te zijn in de zon - draag zonbescherming en bedek het daar, het is daar heet - dus het was logisch dat het relais plaatsvond tijdens de middernachtzon toen de zon niet ' t ingesteld.
Ik vloog naar Zweden toen de race al in volle
Nike Air Max 90 Damen gang was om een ??paar benen van het relais op te nemen. De rit naar boven bracht ons langs een bord dat ons verwelkomde bij de poolcirkel - dus dat was opwindend.
Voor mijn eerste
Nike Air Max Command Womens been liep ik met twee Nederlandse vrouwen. We renden 15 mijl, zagen een aantal fantastische meren, een enorme haas, een beekje, heuvels en niemand anders dan leden van de raceploeg. We begonnen rond 21.30 uur te rennen en (zoals je op de foto hierboven kunt zien) werd het niet de hele tijd donker.
We eindigden en overhandigden de batton aan een andere hardloper. Daarna gingen we naar bed in de bus waar alle deelnemers op sliepen en af ??en toe werden afgezet om hun estafettepodium op te nemen.
Later die dag deed ik mijn loopschoenen nog een laatste keer aan om me bij de rest van het team aan te sluiten voor de laatste fase. Iedereen kwam samen
Nike Air Vapormax Femme om de laatste 8k-etappe in een rustig tempo te lopen. Het was een geweldige ervaring om naast een aantal ongelooflijk getalenteerde hardlopers en profs uit andere sporten te rennen.
www.getleanqueen.com Iedereen praatte en genoten van het landschap. En toen kwamen we op tijd aan de finish om een ??succesvol estafette te vieren.
Dus, van deze gemberhuidige hardloper - vergeet deze zomer geen zonbescherming te dragen - zelfs als het er niet zo zonnig uitziet als je eropuit gaat, laten lange runs je daar lang achter en het weer kan veranderen. Wees verstandig.
Ik ging aan de kant van de weg zitten en weigerde te bewegen. Ik had mijn fiets in de richting van de heg gegooid. Ik kwam er niet meer op terug.
"Ik beweeg niet, je moet terugkomen om me in het busje te halen."
Het was een warme dag in het Lake District. We waren op weg naar een rit van 30
Nike Air Zoom Pegasus 33 Femme mijl zonder snacks te nemen - we rijden 30 mijl rond Noord-Londen zonder vijgenbroodjes, we dachten er niets van.
Maar we waren niet meer in Kansas. De heuvels van Noord-Londen waren niets vergeleken met die we in de meren tegenkwamen.
Halverwege de Wrynose Pass en het hellingspercentage van 30% passeerden we een auto die kapot was. Niet lang daarna steeg ik af om mijn benen van hetzelfde lot te redden. De weg was zo steil dat ik niet meer terug kon en dus liep ik langzaam naar boven in mijn sokken.